Wiersze

dyktator

Jeśli napiszecie jakiś wiersz to możecie go tu załączyć (pewnie dużo ich nie będzie )

dyktator

Złoty słońca blask dokoła,
Orzeł Biały wzlata wzwyż,
Dumne wznieśmy w górę czoła,
patrząc w Polski Znak i Krzyż,

Polsce niesiem odrodzenie,
Depcząc podłość, fałsz i brud,
W nas mocarne wiosny tchnienie,
W nas jest przyszłość,
Z nami lud,

Naprzód idziem w skier powodzi,
Niechaj wroga przemoc drży,
Już zwycięstwa dzień nadchodzi,
Wielkiej Polski moc to my!
Wielkiej Polski moc to my!

Veyron

Jeżeli to Twoje to gratulacje Shocked

Don Wasil

na moje to napweno nie on. To by zajelo mu wieki na takei cos

dyktator

To nie moje to hymn młodzieży wszechpolskiej

Veyron

Don Wasil

no ale chyba tutaj trzeba wpisywac wlasne wiersze co?

Veyron

BlackRose

Dyktator- jak dla mnie ten hymn młodzieży wszechpolskiej jest aż nazbyt patriotyczny

Ból.
Jest nie do zniesienia.
Jest silny,
Za silny
I wzrasta.
Przy każdym oddechu,
Przy każdym słowie,
Przy każdej myśli…
O Nim.
Tym jedynym.
Nigdy nie przestanie boleć
Me serce rozdarte,
Mój umysł otępiony,
Ma dusza zraniona.
Nigdy.
Aż do dnia,
W którym umrę,
W którym odejdę w niepamięć,
W którym zgaśnie mój płomień
By już nigdy nie zapłonąć.

Nóż błyśnie w ciemności
Srebrnym blaskiem odbije się w mym oku
Rozlegnie się krzyk potępieńczy
Lecz po chwili ucichnie.
I nie będzie już nic.
Nie będzie mnie.
Nie będzie smutku,
Nie będzie żalu,
Nie będzie miłości
Bo znikną uczucia.
I zniknie też ból.
I ja zniknę bez powrotu,
A moja dusza skryje się w mroku
Skryje się w cieniu.
I nikt mnie już nie odnajdzie.
Nikt nie zatęskni,
Nikt nie rozpłacze.
Na mym grobie nie zapłonie znicz
Nie uschną na nim kwiaty
Nie skapnie na niego łza
Jego
Tego mi najbliższego,
Tego ukochanego.
Spojrzy tylko
Ze smutkiem,
Z żalem,
Z litością.
I odejdzie do domu,
By już nigdy nie powrócić.
By o mnie zapomnieć.

Może kiedyś o mnie wspomni
Przeglądając stare zdjęcia
I pomyśli: „To Ona, ta która odebrała sobie nadzieję, szczęście i życie.”
I będzie żył dalej.
Przewróci kartkę
I znowu zapomni
O mnie,
Swej najdroższej towarzyszce
W okrutnej podróży,
Której jest życie.
I spojrzy raz jeszcze
Na twarz mą wesołą,
Z litością,
Ze smutkiem,
Z żalem,
Ale nie z miłością…

A oto moja "radosna" twórczość. Gdzieś mam jeszcze jakiś, ale nie pamiętam gdzie ;o

Veyron

JEszcze lepsze od hymnu młodzieży wszechpolskiej Shocked

Gratki za wiersza

dyktator

Tobie mózg już przepaliło ? Czy ty kedyś gadałaś o czymś innym niz te WooDu itd. ? Okultyste se wezwij będziecie mieli wspólne tematy :p

dyktator

Jakoś ciężko żyć bez ciebie,
Jakoś żal nie widzieć cię,
Już nie mogę tego więcej,
Już całować ciebie chcę,
Ja nie mogę już tak więcej !
Ja to czuje i ty też,
Wiersze piszę, spokój dają,
Wiersze piszę, bo jedyne,
Ze mną mówić chcą,
One czują co ja pisze..
Bo ja z nimi kocham cię,
Jak te wiersze co je widzisz,
Jak twój słodki młody głos,
Kiedy mówił do mnie wtedy,
Kiedy też odważył się,
Wtedy rozbłysł blasku świt,
Wtedy uniósł w lot się ptak,
Już nie ja, już nie ty,
Teraz już będziemy MY.

Mój nowy wiersz

Afryka

Dyktator piszesz superaśe wiersze...może zostaniesz poetą/pisarzem ??

Veyron

Spójrzmy, spójrzmy na te piękne góry,
tak, to na nich mieszkają kury.
Pan Włodek, pan Włodek wymiata parkiet,
a my odwiedzamy supermarket.

Tak, zobacz to jej piękne oczy,
w nie nigdy żaden nie wskoczy.
Tu kasza gryczana tam makiem zasiało,
a nas z naszej kochanej szkoły wywiało.

dyktator

hehe spoko wierszyk Smile

BlackRose

Dyktator- jak dla mnie za bardzo mdłe

Janek- Zwałowe Very Happy

A teraz dodam wiersz mojego znajomego z Warszawy, bo moich znaleźć nie mogę

Pożegnanie

Są chwile kiedy nie chce mi się żyć.
Kiedy świat wrogiem dla mnie się staje.
Kiedy życie powoli przecieka przez palce.
W ten czas gdy z zimną krwią zabijam się,
Jest noc a mi spać się nie chce.
Jest noc tak mroczna jak samo me serce.
Noc w której zniknę.
Noc o której być może nie zapomnisz.
I tylko nóż po mnie pozostanie,
Słowa do ciebie powiedziane,
Morze łez na darmo wylane.
Morze które wyschnąć nie chce…
Już czas Kochanie,
Już pora na mnie,
Bez bólu życie mija.
Powoli przez palce przecieka.
Dobranoc ma miła.
Zabijam w sobie człowieka.

Veyron

Ja

znów o umieraniu

dyktator

Zgadzam sie potrochu z Jankiem i tylko dodam że widać że to TWÓJ znajomy

BlackRose

No ba

To on na mnie wywarł taki wpływ, że taka jestem Smile

Ale dobrze mi z tym Smile

Wiersz o śmierci bo uważam, że takie wiersze są ciekawsze Smile

Zresztą mój był po części o śmierci, a po części o utraconej miłości

Zresztą w wierszu mojego kolegi umiera tylko jego ludzka postać, a bestia dalej żyje Smile

Wzgarda

Byłem w tłumie,
Znałem tam wszystkich.
Myślałem że jestem bezpieczny…
Poczułem ból…
Nadszedł znienacka,
Przeszył me serce, odebrał siły…
W konwulsji odmętach, padłem na ziemię.
Zwinąłem się w agonii,
Z oczu popłynęły łzy…
Padłem…
Nikt nie zobaczył.
Krzyknąłem…
Nikt nie usłyszał.
Błagałem…
Nikt nie zareagował.
Modliłem się…
Nikt nie odpowiedział.
Zostałem sam.
A oczy skierowały się na mnie,
Patrzące bez wyrazu,
Widzące lecz niewidome.
Te oczy…
Te jedne jedyne…
Tak piękne,
Tak bliskie memu sercu
A teraz tak zimne.
Patrzyłem w nie, przez łzy płynące…
Patrzyłem…
Lecz nic już nie widziałem…
To jedyne spojrzenie, to które ukochałem,
Widziało.Lecz nie był w nim ciepła.
Nie było współczucia…
Spadałem…
Już nic się nie liczyło,
Niczego już nie było,
I nic nie pozostało.
Ostatnią rzeczą jaką zobaczyłem
Były te oczy
Tak bliskie i tak dalekie za razem,
Tak wrogie… obce… pogardliwe.
To one były źródłem bólu…
Bólu który mnie pochłonął i zniszczył mą duszę…
Spadłem…
Spełniły się moje najgorsze wyobrażenia…
I nic już nie było.
Nie zaznałem ukojenia.
„Spojrzenie osoby która nie akceptuje naszego istnienia jest zimnie niczym lód i twarde jak skała.”

***
Kolejny wiersz mojego znajomego Smile

Daje do myślenia.

Veyron

chyba do myślenia, ale o bólu Laughing